Maken doelen echt gelukkig?
Afgelopen week had ik een afspraak staan, al lopende tijdens de rondleiding door de oude fabriek werden er zijdelings flink wat vragen op me afgevuurd. Ik had al een mega drukke ochtend achter de rug en was er eigenlijk wel klaar mee voor die dag. Maar goed, de afspraak stond en “the show must go on” knop om, en gaan met die banaan.
Mijn bezoek was zichtbaar onder de indruk, Wauw! Wat een tof bedrijf heb je neergezet. Hoeveel medewerkers heb je in dienst, hoeveel cliënten werken bij FBRK-Werkt, hoeveel winkels kopen er bij je in? En terwijl ik de getallen moeiteloos oplepelde schoot er een flits door mijn hoofd. Niet een zo’n flits die je wel eens hebt als je een mega hoofdpijn op voelt komen maar eerder een soort déjà vu naar een gesprek wat je heel lang geleden een keer gevoerd hebt.
Dromen, durven, doen
Destijds, zo’n vijf jaar geleden inmiddels, had ik met een vriendin een gesprek over het hebben van dromen en doelen. Waar wil je over vijf jaar staan, wat wil je bereikt hebben, hoe ga je dat doen etc. Ik had destijds echt voor ogen dat mijn “absolute droomdoel” zou zijn om een eigen Fabryk te hebben, met een dagbesteding, personeel, winkels en het hele circus eromheen. Als ik dat bereikt had, dan zou ik niet 100% maar minstens voor 1000% gelukkig zijn. Want dan had ik het gemaakt! En dan was mijn vijfjaren doel bereikt.
You made it!
Gefeliciteerd bijna vijf jaar verder en je hebt je doel bereikt, maar 1000% gelukkig?? Forget it. Stort mijn wereld nu in? Nee natuurlijk niet, maar het zaligmakende gevoel wat ik voor ogen had is er ook niet. Moet je dan maar geen doelen hebben, niks hebben om je aan op te trekken of om naar uit te kijken? Absoluut wel! Maar het is een illusie dat je pas gelukkig kunt zijn op het moment dat je je ultieme droom hebt bereikt. Want na dit doel komen nog weer vele andere doelen en doeltjes. Meer en meer kom ik erachter dat gelukkig zijn echt niet zit in het hebben van veel geld, een mega business of een groot huis.
Genieten is een kunst
Het is een kunst om echt te genieten van het moment en de weg ernaar toe. En vooral niet te vergeten, genieten van de dierbare mensen om je heen. Degenen die begrijpen dat je niet altijd tijd hebt, omdat je worstelt met je eigen ontwikkeling en die van je bedrijf. De club collega’s die we door jaren heen zorgvuldig hebben uitgekozen en het DNA van Fabryk ademen. Ik kan oprecht genieten van de momenten dat collega’s onder elkaar aan een blik of een half woord genoeg hebben. Dat zijn de dingen waar ik echt trots op ben.
Geniet er maar van, want voor je het weet…
Als kersverse moeder, zo’n 12 jaar geleden zeiden ze tegen mij “Geniet er maar van, want voor je het weet zijn ze groot” Toen dacht ik, ga toch weg met je clichés, en nu weet ik dat het echt zo is. Zo is het ook met ondernemen, de trein die dendert wel door. Geniet er maar van, want voor je het weet….
