Uitzicht op Brink en dorp
Vanaf de straat gezien zou je niet zeggen dat de pastoriewoning van de familie Veenstra er nog maar 10 jaar staat. ” Mensen vragen vaak hoe oud dit huis is en zijn dan stomverbaasd als ze horen dat het nog zo nieuw is.”
De locatie op de Brink in hartje Makkinga is een droomplek. ’s Zomers valt het zonlicht prachtig tussen de bladeren van de bomen door. Wanneer de winter haar intrede doet, en de sneeuw de grasvelden, struiken en takken bedekt, zou het zo een foto op een kerstkaart kunnen zijn. Sytze en Esther Veenstra kunnen dit alles zien vanuit de knusse woonkamer in hun pastoriewoning.
Verbouwen in oude stijl
Compleet in oude stijl gebouwd, maar wel nieuw. Slechts 10 jaar oud is hun stulpje. Sytze woont echter al wel bijna 19 jaar op de Brink. Destijds kocht zijn vader de woning. Als opknappertje.
Hij zou dat samen met zijn zonen vertimmeren, naast het werk voor hun bouwbedrijf. Sytze, toen nog vrijgezel, betrok op een gegeven moment het huis. Toen hij Esther leerde kennen, trok zij bij hem in.
Maar een verbouwing bleek eigenlijk zinloos. “De deuropeningen waren heel laag, ik stootte om de haverklap mijn hoofd. En vanuit de kamer keek je zo tussen de dakpannen door naar buiten”, herinnert Esther zich. Ook de indeling was weinig praktisch, met onder meer een slaapkamer met bedstedes aan de voorkant van de woning. En dus was de keus voor de sloophamer snel gemaakt.
Ik had twee eisen: een bad en een zespits-gastel. Voor de rest mocht Sytze alles regelen.
Onder de voorwaarde dat de nieuwe woning in oude stijl zou worden opgetrokken. Sytze kon vanuit zijn bouwachtergrond veel samen doen met zijn vader en broers. “Het was ideaal: alles kon in eigen beheer. Dat werkt heel makkelijk.” Ook voor de klussen die ze niet zelf konden doen, huurden ze bekenden in.
Meubels met een verhaal
In de tussentijd woonden Sytze en Esther in een keet in de achtertuin. Hier werd ook dochter Elise geboren. De bouw liet Esther volledig aan haar man over. “Ik had twee eisen: een bad en een zespits-gasstel. Voor de rest mocht hij alles regelen.”Anderhalf jaar duurde het avontuur in de keet, toen was hun nieuwe huis woonklaar en was Esther aan de beurt. De inrichting is helemaal
haar ding. In de zeven jaar dat ze nu in hun huidige huis wonen, is ongeveer elk meubelstuk en elke accessoire al eens vervangen. “Alleen de bank en de houtkachel zijn volgens mij nog ‘origineel'”, denkt Esther.
Ze houdt van de landelijke stijl die de pastorie heeft. ,,Het moet knus en gezellig zijn. Lekker warm. Een huis moet geleefd worden, het moet geen museum zijn’’, is haar opvatting. Samen gaan ze geregeld even ‘op de strún’ langs rommelmarkten of kringloopwinkels. Daar komt een deel van hun interieur ook vandaan. ,,Zoals onze eettafel. Die vonden we toevallig. Hij is afkomstig uit het Karmelklooster in Drachten. Zulke verhalen maken een tafel extra bijzonder’’, vertelt Esther. Even opschuren en hun nieuwe tafel was klaar voor gebruik. ,,Ik houd ervan om dingen een
tweede leven te geven’’, gaat ze verder.
Zo staan achter de bank twee bedsteedeuren, die uit het oude huis kwamen. Ook had ze ooit nog een stalraampje uit de vorige woning. Dat stond als accessoire in de tuin, totdat het ineens verdwenen was. Sytze: ,,Ik had hem gebruikt bij een project voor een klant. Die zocht precies zo’n raampje. Geen idee dat het een accessoire was bij ons…” Het is hem intussen vergeven.
Maatwerk meubels
Veel andere meubels, zoals kasten, tv-meubel en salontafel, zijn zelfgemaakt. Esther ontwerpt, Sytze maakt ze. Een gouden combi, zo bleek, want ze vinden inmiddels ook gretig aftrek buiten huize Veenstra.
Sinds 2016 runnen ze samen Fabryk Design. Een lifestyle label voor in en outdoor wonen. Sinds 2019 heeft het duo ook FBRK. Werkt opgericht, een ontwikkelingsgerichte dagbesteding en re-integratie locatie in Donkerbroek. De deelnemers en cliënten werken mee aan de producten van Fabryk Design, een fantastisch combinatie!
Maar ook binnen de muren van hun woning is nog genoeg werk. Ooit wilden Sytze en Esther de gigantische kelder nog opknappen en inrichten als extra kamer. Nu doet ’ie – mede bij gebrek aan een zolder – dienst als opslag voor spullen.
De Brink was vroeger het hoogste punt in het dorp, dat is hier heel mooi te zien
Pastoriewoning naar oude stijl
Omdat de pastoriewoning naar oude stijl moest worden gebouwd, betekende dit onder meer dat de voordeur in het midden van de woning kwam. Een lange gang verdeelt de woning beneden in
tweeën. Links vind je de keuken en woonkamer. Achter kom je in de grote bijkeuken. En rechts loop je naar wat nu nog de hobby- en werkkamer van Esther is. Maar er is al rekening gehouden met de toekomst. “Mochten we ooit uitgeklust zijn hier, dan zouden we nog wel eens buitenuit willen wonen. En dit huis is voor iedereen geschikt, want in deze kamer zit een ruime kast met een wateraansluiting. Er zou dus een slaapkamer met douche van kunnen worden gemaakt”, legt Sytze uit.
De custommade trap halverwege de hal leidt naar een bovenverdieping met drie ruime slaapkamers. Beide kinderen hebben hier hun eigen domein, en ook de masterbedroom van Sytse en Esther is zeer ruim. De oude houten vloer pikte Sytze op bij een klant, die ervan af wilde. Vanuit de dakkapel kijken ze uit over de huizen achter hen. “De Brink was vroeger het hoogste punt in het dorp, dat is hier heel mooi te zien. Vanaf de eerste verdieping kijken we overal overheen”, vertelt Esther.
Een verassende grote tuin
Onder meer ook over de tuin. Die is verrassend groot. Elk jaar dat ze er nu wonen, is het een stukje opgeknapt. Toen Sytze jaren geleden hierheen verhuisde, was het een verwilderd geheel. Nu hebben de kinderen er alle ruimte om te spelen op het grasveld. Er zijn verschillende zithoeken, onder meer op de veranda achter de schuur. Die schuur, dat was een van de laatste projecten van Sytze en Esther. Het schuurtje deed vroeger dienst als veestal. Wij hebben het opgeknapt naar schuur annex werkplek. Er is verwarming en warm water, de oude gebinten geven het een fijne sfeer. Je loopt zo binnendoor naar de overkapping en ploft neer op je terras!
Wie Sytze en Esther Veenstra en hun kinderen Elise en Brent.
Waar Makkinga.
Huis gebouwd 2008.
